เมนูนำทาง
รหัสสากลประจำอุปกรณ์เคลื่อนที่
ตามมาตรฐานของทรีจีพีพี TS 23.003 [7] และเอกสารของสมาคมจีเอสเอ็ม TS.06 [8] เลขมาตรฐานสากลประจำอุปกรณ์เคลื่อนที่ มี 15 หลัก โดย 8 หลักแรกเป็นรหัสประจำรุ่นและแหล่งผลิต เรียกว่า Type Allocation Code ในจำนวน 8 หลักนี้ สองหลักแรกเป็นรหัสผู้แจ้ง (reporting body) ซึ่งมีหน้าที่รับแจ้งการผลิตโทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ หกหลักหลังเป็นรหัสผู้ผลิตและรุ่น เลขมาตรฐานสากลฯ 6 หลักต่อมาเป็นรหัสเฉพาะเครื่อง ต่อท้ายด้วยรหัสตรวจสอบหรือเช็กซัม คำนวณโดยใช้ขั้นตอนวิธีของลุห์น (Luhn algorithm) ส่วนเลขมาตรฐานสากลประจำอุปกรณ์เคลื่อนที่แบบซอฟต์แวร์ มี 16 หลัก โดย 8 หลักแรกระบุรุ่นและแหล่งผลิตของอุปกรณ์ ส่วนที่เหลือเป็นรหัสเฉพาะเครื่อง
การตรวจเลขตรวจสอบ (หลักที่ 15) ทำได้โดยขั้นตอนวิธีของลุห์น ดังนี้
ถ้าไม่ต้องการตรวจสอบแต่ต้องการคำนวณหาเลขตรวจสอบ ก็สามารถทำได้โดยให้เลขสุดท้ายเป็นตัวแปรไม่ทราบค่า
ตัวอย่างเช่น IMEI 49015420323751
| ไอมี | 4 | 9 | 0 | 1 | 5 | 4 | 2 | 0 | 3 | 2 | 3 | 7 | 5 | 1 | x |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| นับจากขวาไปซ้าย คูณ 2 ่ที่หลักคู่ | 4 | 18 | 0 | 2 | 5 | 8 | 2 | 0 | 3 | 4 | 3 | 14 | 5 | 2 | x |
| บวกผลที่ได้เข้าด้วยกัน | 4 + (1 + 8) + 0 + 2 + 5 + 8 + 2 + 0 + 3 + 4 + 3 + (1 + 4) + 5 + 2 + x = 52 + x |
จากตาราง หากต้องการให้ 52 + x หารด้วย 10 ลงตัว จะต้องให้ x = 8 ดังนั้นรหัสมาตรฐานสากลประจำอุปกรณ์เคลื่อนที่คือ 490154203237518
เมนูนำทาง
รหัสสากลประจำอุปกรณ์เคลื่อนที่ใกล้เคียง
แหล่งที่มา
WikiPedia: รหัสสากลประจำอุปกรณ์เคลื่อนที่